Psycholog

Zadania psychologa przedszkolnego:

1. Diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci;
2. Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
3. Obserwacja dzieci w grupach (zarówno podczas zajęć, czynności samoobsługowych, jak i zabawy swobodnej);
4. Prowadzenie z dziećmi indywidualnych zajęć stymulujących rozwój;
5. Indywidualna pomoc dzieciom w trudnych sytuacjach (rozstanie rodziców, śmierć, choroba);
6. Wspieranie mocnych stron dziecka;
7. Konsultacje z nauczycielami, wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;
8.  Profilaktyka powstawania trudności rozwojowych;
9.  Realizacja zaleceń zawartych w opiniach i orzeczeniach Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, pomoc w podjęciu decyzji w kierowaniu dzieci na badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej;
10. Konsultacje z rodzicami.

Godziny pracy psychologa w roku przedszkolnym 2024/2025
poniedziałek 9.00-14.00
wtorek 9.00-14.00
czwartek 9.00-12.00

Możliwe jest również spotkanie z psychologiem w innych godzinach
po wcześniejszym umówieniu się
– numer kontaktowy dostępny u wychowawców grup.

ROK PRZEDSZKOLNY 2024/2025

Pierwszy dzień wiosny obchodziliśmy w naszym przedszkolu jako Dzień Kolorowej Skarpetki, czyli Światowy Dzień Zespołu Downa.
Nasi przedszkolacy mieli okazję po raz kolejny przekonać się, że inny nie znaczy gorszy, a Ci, którzy w codzienności radzą sobie nieco słabiej od nas, potrzebują wsparcia, a nie wykluczenia.

Skarpetkowi przyjaciele Henio i Zenek z małą pomocą pań przygotowali dla przedszkolaków kilka wiosennych wyzwań,
które miały pomóc dzieciom doświadczyć na własnej skórze wybranych trudności, z którymi mierzą się osoby z trisomią.

Dzięki ich wykonaniu, udało nam się również przywołać wiosnę, którą przywitaliśmy wspólnym pochodem – spacerem po okolicy.
Bo przecież prawo do radości, słuchania śpiewu ptaków i ogrzewania się w promieniach słońca mamy wszyscy
– nawet ci, którzy wydają się czasem niedopasowani…

JAK ZACHĘCIĆ DZIECKO DO WSPÓŁPRACY?

tekst autorstwa mgr Agnieszki Misiak – zachęcam do śledzenia strony facebookowej Agnieszka Misiak – SET psychologa dziecięcego

Chciałabyś – jak każdy rodzic, żeby dziecko ubierało się szybciej, nie utrudniało zakupów wieszaniem się na wózku i żebraniem o zabawki. Oczekujesz, że wyjdzie z placu zabaw, kiedy się umówisz i umyje zęby bez jęczenia i ociągania się. Pragniesz, żeby odłożyło telefon po jednej grze i zamykało pastę do zębów po jej użyciu. Marzysz o ubraniu się od początku, znaczy od butów do samej czapki, za jednym zamachem.

Kto wie, może i codziennie wstajesz z nadzieją, że dziś będziesz mieć łatwiej, że nie będzie konfliktów o byle co, a przede wszystkim o to samo w kółko.

Zanim pomyślisz jak zachęcić dziecko do współpracy, warto pomyśleć jak sabotujesz sytuacje, w których chciałabyś łatwości. Bardzo warto spojrzeć na to z czym wchodzisz w te wszystkie „Usiądź do stołu w końcu / Posprzątaj”.

Kiedy masz dużo na głowie, spiętrzenie kłopotów, nawał obowiązków w pracy, zestaw chorych w domu i opony do wymiany na zimowe – nawet najdrobniejsza dodatkowa trudność urasta do rangi olbrzymiego problemu. Bo już nie mieścisz, jedziesz na oparach, modlisz się żeby dotrwać do piątku.

Wtedy niespakowany tornister, odkładanie odrabiania lekcji, niechęć do wypicia paskudnego syropu i odmowa wykonania ćwiczeń od logopedy uruchamiają w Tobie strategie „Teraz. Czekam. Liczę do trzech”. Taki filtr, który powoduje, że jesteś gotowa na wszystko żeby właśnie teraz, już natychmiast dziecko usiadło do obiadu. Za wszelką cenę. Bo Twój mózg na maxa potrzebuje jakiegoś dopaminowego strzału, który posmyrałby układ nagrody. Takie poczucie rodzicielskiej skuteczności świetnie by się tu sprawdziło. Twój mózg, kiedy jest zmęczony nie chce wyzwań i sytuacji problemowych. A na kwękanie, marudzenie i ociąganie się odpala reakcję walki. Bo ośmiolatek wykłócający się o czapkę jest dla Twojego mózgu kolejnym problemem, kolejnym pożeraczem energii, twórcą sytuacji, która nie dostarczy nawet minimum dopaminy. Więc odpala reakcję walki.

W naszym oczekiwaniu współpracy jest też nadzieja, że dziecko nie będzie nam dokładać.

Czy nie widzi, że mamy już wystarczająco dużo problemów?

Czy musi jęczeć, żeby mu poczytać a k u r a t wtedy, kiedy karmisz młodszego? Czy musi marudzić przy odrabianiu lekcji, kiedy Ty wyszłaś z roboty ledwo żywa?

Kłopot w tym, że kiedy masz dużo na głowie, bywasz mniej obecna, mniej się bawisz, dajesz mniej wsparcia. A nastrojem się zarażamy, tak to działa. Jeśli dziecko martwi się tym, co się dzieje w domu, zaraża się Twoim rozdrażnieniem to… staje się pobudzone, łatwo mu zareagować złością, odmówić współpracy. Widzisz tu samonakręcający się mechanizm?

I nie, to nie znaczy, że jesteś złym rodzicem, bo masz problemy, które zaprzątają Ci głowę. Znaczy, że warto sprawdzić czy zamiast egzekwować sprzątanie pokoju nie zorganizować lepiej zabawy w wyścigi jednorożców. Bo wyregulowanie emocji zabawą będzie mocno wspierać wzajemną współpracę przy myciu i kładzeniu się spać.

Dzieci nie powinny zajmować się tym, że mamy dużo na głowie. No niestety. Od spraw kredytu, rozwodu, przeprowadzki, choroby są dorośli. Powiedziałabym, że jeśli dziecko rezygnuje ze swoich potrzeb i z wyrażania emocji, dbania o swoją autonomię ze względu na stan emocjonalny rodzica, to znak, żeby się zatrzymać. Jeśli pięciolatek nie okazuje złości, którą wyniósł z przedszk,ola bo czuje, że dorośli są jak naładowane chmury burzowe – to znak, że czas przejrzeć swoje zasoby.

Na koniec mam dla Ciebie propozycję strategii ułatwiającej współpracę z dziećmi, kiedy napada je totalna niechęć do zrobienia tego… co teraz wypadałoby zrobić.

Po pierwsze (działa w kontakcie z przedszkolakiem jak i z dziewięciolatkiem), ja wiem, że dziewięciolatek wydaje się taki duży, że zaraz będzie czytał ogłoszenia o wynajmie mieszkań. Ale serio, to ciągle jest małe dziecko.

Podłóż głos pod przedmiot, który jest elementem trudnej sytuacji.

• „Kalosze wołają Ubieeeeerz naaas! Błagamy! Zapłaczemy się jeśli nie sprawdzimy, czy stopki Alinki są czyste i pachnące”
• „Ale Michał, czy ty słyszysz, że zeszyt do matmy obgryza paznokcie z rozpaczy, że tak paskudnie o nim mówisz. Jak to nie słyszysz. No posłuchaj dobrze!”
• „Pasta do zębów krzyczy Jestem pyszna. Smakuję czekoladą. Wcale nie oszukuję”
• Nie chcesz wyjść z auta? O nie! Znowu pasy cię przytrzymują? Co one tam krzyczą? „Bez Alicji nam się nuuuudzi!”

Żeby ktoś współpracował musi mieć niski poziom napięcia i pobudzenia. Nic go tak nie obniża jak element zabawy.

To co? Wypróbujesz? Pamiętaj, żeby podłożyć głos dramatycznie i z zaangażowaniem!

Tak. Znajdą się tacy, którzy powiedzą, że jeszcze tego nie grali, żeby rodzic miał robić cyrk, a z siebie małpę, żeby Książę Jaśnie Pan raczył umyć zęby. Nie słuchaj bzdur opartych na ludowym przekazie „Wejdzie ci na głowę”. Według tego przekazu rodzic mówi raz, a dziecko wykonuje polecenie bez dyskusji. Wyznawcom tej teorii dziecko ewidentnie pomyliło się z psem. Chociaż, szczerze mówiąc, nawet od swojego psa nie oczekuję, że będzie reagował według tej zasady.

Do współpracy potrzebny jest niski poziom napięcia. O swoje zadbać musisz Ty. O napięcie dziecka (tu niespodzianka i wielkie zaskoczenie) również musisz zadbać Ty.

MATERIAŁY DLA RODZICÓW – LINKI

jako uzupełnienie materiałów papierowych przekazywanych rodzicom w ramach udzielanego wsparcia

„Mała żabka” – ćwiczenie uważności

„Test spaghetti” – ćwiczenie uważności

„Puszczam moje zmartwienia” – medytacja dla dzieci

„Puszysty obłoczek” – ćwiczenie relaksacyjne dla dzieci

TRENING UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH

Z przyjemnością informujemy, że w bieżącym roku szkolnym po raz kolejny w naszej placówce dzieci zakwalifikowane będą miały możliwość uczestniczenia w zajęciach Treningu Umiejętności Społecznych. Zajęcia te w naszej placówce odbywają się raz w tygodniu i w godzinach przedpołudniowych, w ramach pobytu dzieci w przedszkolu, w małolicznych grupach międzyoddziałowych (do 10 osób). Prowadzone są przez certyfikowane trenerki TUS – panią mgr Weronikę Wiśniewską (przedszkolnego pedagoga specjalnego) oraz panią mgr Magdalenę Ciszewską (przedszkolnego psychologa).

Istotą zajęć TUS jest rozumienie, obserwowanie i powtarzanie prezentowanych przez osoby prowadzące wzorców zachowań społecznych, a więc trenowanie ich w bezpiecznych warunkach małej grupy, aby potem móc w łatwiejszy sposób korzystać z nich w życiu codziennym.

Trening Umiejętności Społecznych ma na celu wdrożenie dzieci do lepszego rozumienia norm i sytuacji społecznych, wsparcie kształtowania się u nich mechanizmów samokontroli emocjonalnej i rozwijanie ich empatii oraz zdolności komunikacyjnych. Realizacja tych celów ma pozwolić uczestnikom zajęć skuteczniej radzić sobie z emocjami, czuć się bezpieczniej i pewniej w kontaktach z innymi ludźmi oraz lepiej funkcjonować w relacjach z rówieśnikami oraz z dorosłymi.

Co będziemy robić na zajęciach Treningu Umiejętności Społecznych?

• Przekonamy się, że nie ma dobrych i złych emocji, a nawet te z nich, których przeżywanie nie jest dla nas przyjemne, są nam bardzo potrzebne;
• Przyjrzymy się sytuacjom, które wywołują u nas poszczególne emocje oraz temu, jak reaguje na nie nasze ciało;
• Nauczymy się akceptowalnych społecznie sposobów radzenia sobie z emocjami i przećwiczymy je,
• Poznamy znaczenie słowa empatia; będziemy próbowali nauczyć się lepiej rozumieć innych ludzi, podchodzić z szacunkiem do różnic w tym, jak odbieramy świat;
• Postaramy się lepiej zrozumieć konieczność tworzenia różnorakich zasad i norm w życiu społecznym oraz dostrzec korzyści płynące z podporządkowania się im;
• Nauczymy się wyrażania swoich potrzeb w sposób asertywny, a więc taki, który jest w zgodzie z nami, a jednocześnie nie krzywdzi innych;
• Będziemy trenowali różne ważne umiejętności społeczne, takie jak inicjowanie kontaktu z rówieśnikami, zapraszanie i dołączanie do zabawy, odmawianie i radzenie sobie z odmową ze strony innych, czekanie na swoją kolej, radzenie sobie z porażką, rozwiązywanie konfliktów, przyjmowanie prezentów, okazywanie wdzięczności itp.
• Dowiemy się więcej o nas samych – postaramy się z szacunkiem do siebie dostrzec swoje mocne i słabe strony oraz podobieństwa i różnice między nami a innymi ludźmi,
• Poznamy znaczenie uważności i relaksacji i będziemy je regularnie ćwiczyć.

Mamy nadzieję, że dla wszystkich uczestników zajęcia TUS będą wspaniałą przygodą, dzięki której będzie im łatwiej odnaleźć się w sytuacjach społecznych życia codziennego oraz lepiej radzić sobie z własnymi emocjami, które pojawiają się w ich wyniku.

TAJNA AKCJA: ADAPTACJA

Adaptacja do przedszkola to temat na który powstało mnóstwo internetowych artykułów, wywiadów i kursów.
Problem polega na tym, że informacje, które można w nich znaleźć są nieraz…sprzeczne.
Z gąszczu internetowych tekstów wybrałam dla Państwa te,
które z zgodne są ze współczesną wiedzą z zakresu psychologii rozwojowej i które wydają mi się szczególnie wartościowe.

Zachęcam do lektury!

Fakty i mity o adaptacji w żłobku i przedszkolu 

Ile powinna trwać adaptacja do przedszkola?

Książeczki przydatne w czasie adaptacji do przedszkola

ROK PRZEDSZKOLNY 2023/2024

ŚWIATOWY DZIEŃ ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU

STACJA 1. Sztywność

Osoby z autyzmem z reguły bardzo nie lubią niespodzianek. Czują się dobrze, gdy wiedzą, co za chwilę się wydarzy, czego mogą się spodziewać. Z tego powodu często mają ustalony, powtarzający się plan dnia i często bardzo denerwują się, gdy coś w nim przebiega inaczej niż zwykle.
Spróbujcie z przygotowanych ilustracji ułożyć plan dnia w przedszkolu.

Kiedy osoba z autyzmem ma do wykonania jakieś (złożone) zadanie często chce dokładnie wiedzieć co ma po kolei zrobić i najlepiej czuje się, kiedy ktoś wyjaśnia jej to zadanie krok po kroku. Spróbujcie przygotować dwie takie same kanapki dokładnie według podanego wzoru.

STACJA 2. Komunikacja

Rozmawianie z innymi ludźmi i rozumienie różnych wypowiedzi innych często sprawia osobom z autyzmem kłopot. Niektóre osoby z autyzmem w ogóle nie mówią, a żeby z kimś się porozumieć, posługują się obrazkami, które nazywamy piktogramami. Spróbujcie przekazać osobie po drugiej stronie telefonu jaki owoc widzicie na karcie przed sobą, a ona będzie miała za zadanie pokazać Wam go na obrazku.

STACJA 3. Kontakty społeczne

Dzieci z autyzmem często mają trudność ze wspólną zabawą z innymi. Spróbujcie pobawić się teraz razem chustą animacyjną, dbając o to, aby każdy był włączony w zabawę, a także współpracując ze sobą.

STACJA 4. Integracja sensoryczna

Zmysły osób z autyzmem czasem pracują trochę inaczej – mocniej lub słabiej – niż u innych osób.
Z tego powodu dotyk, który nam wydaje się delikatnym głaskaniem dla nich może przypominać bolesne drapanie, a chodzenie po miękkim dywanie – nieznośne łaskotki.

Często również zapachy dla nas przyjemne są dla nich zbyt intensywne i przeszkadzają im.

Spróbujcie odgadnąć jaki zapach za chwilę powąchacie. Zastanówcie się czy byłoby Wam miło czuć go w swoim nosku mocno przez cały dzień. Przejdźcie gołymi stopami/w skarpetkach po ścieżce sensorycznej i wyobraźcie sobie, że tak właśnie może czuć się osoba z autyzmem chodząc w kapciach po zwykłej podłodze. 

STACJA 5. Reaktywność emocjonalna i rozumienie emocji

Osoby z autyzmem często mają problem z rozumieniem i rozpoznawaniem emocji innych osób. Spróbujcie dopasować zdjęcia różnych ludzi do poszczególnych emocji, jakie przeżywają.

STACJA 6. Motoryka mała

Osoby z autyzmem często mają trudności z robieniem różnych rzeczy swoimi rękami – np. nie potrafią prawidłowo trzymać sztućców i kredek, ich ręce szybko męczą się podczas różnych aktywności, np. rysowania. Można porównać to do noszenia rękawic kuchennych, które sprawiają, że ręce nie są tak sprawne, jak bez nich. Spróbujcie poszukać ukrytych w kuwetach krasnali, nawlec na sznurki korale oraz wkręcić śrubki do podkładki z włożonymi na rączki rękawicami.

Obchody dni takich jak ten są dla nas zawsze wspaniałą okazją do nauki tolerancji, rozumienia różnic pomiędzy ludźmi i szacunku do odmienności, a tym samym do przeciwdziałania przemocy rówieśniczej wobec osób z różnorakimi zaburzeniami i trudnościami rozwojowymi.

Nasze przedszkolaki spisały się na medal i wspaniale wykonały wszystkie zadania.
Mamy nadzieję, że przełoży się to na ich wyrozumiałość i akceptację dla ludzkiej neuroróżnorodności 
w życiu codziennym – zarówno w bliskiej jak i w dalekiej przyszłości.
…bo przecież nie jesteśmy już zieloni w temacie autyzmu, jesteśmy NIEBIESCY!

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH PRZED KRZYWDZENIEM

W czwartek 15 lutego 2024 r. weszły w życie przepisy nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, czyli tzw. ustawy Kamilka z Częstochowy, której współautorką jest Rzeczniczka Praw Dziecka Monika Horna-Cieślak. Jak podkreśla Rzeczniczka Praw Dziecka, ustawa ta zawiera szereg rozwiązań, mających na celu lepszą ochronę dzieci przed przemocą i zapewnienie im kompleksowej pomocy w przypadku skrzywdzenia.

Stanie się tak m.in. poprzez wprowadzenie:

• standardów ochrony małoletnich we wszystkich placówkach, gdzie przebywają dzieci;
• wysłuchania dziecka – żeby głos dziecka był słyszany i rozumiany w sądach;
• kwestionariusza oceny bezpieczeństwa dziecka, który pomaga policjantom, pracownikom socjalnym oraz pracownikom ochrony zdrowia ocenić, czy zdrowie i życie dziecka jest zagrożone;
• analizy poważnych i śmiertelnych przypadków krzywdzenia dzieci, by zapobiec kolejnym tragediom.

Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o naszych działaniach związanych z wprowadzeniem nowych przepisów oraz zapoznać się ze Standardami ochrony małoletnich przed krzywdzeniem obowiązującymi w naszym przedszkolu, zapraszamy do zakładki „Standardy ochrony małoletnich”.

TRENING UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH

Z przyjemnością informujemy, że w bieżącym roku szkolnym po raz kolejny w naszej placówce dzieci zakwalifikowane będą miały możliwość uczestniczenia w zajęciach Treningu Umiejętności Społecznych. Zajęcia te w naszej placówce odbywają się raz w tygodniu i w godzinach przedpołudniowych, w ramach pobytu dzieci w przedszkolu, w małolicznych grupach międzyoddziałowych (do 10 osób). Prowadzone są przez certyfikowane trenerki TUS – panią mgr Weronikę Wiśniewską (przedszkolnego pedagoga specjalnego) oraz panią mgr Magdalenę Ciszewską (przedszkolnego psychologa).

Istotą zajęć TUS jest rozumienie, obserwowanie i powtarzanie prezentowanych przez osoby prowadzące wzorców zachowań społecznych, a więc trenowanie ich w bezpiecznych warunkach małej grupy, aby potem móc w łatwiejszy sposób korzystać z nich w życiu codziennym.

Trening Umiejętności Społecznych ma na celu wdrożenie dzieci do lepszego rozumienia norm i sytuacji społecznych, wsparcie kształtowania się u nich mechanizmów samokontroli emocjonalnej i rozwijanie ich empatii oraz zdolności komunikacyjnych. Realizacja tych celów ma pozwolić uczestnikom zajęć skuteczniej radzić sobie z emocjami, czuć się bezpieczniej i pewniej w kontaktach z innymi ludźmi oraz lepiej funkcjonować w relacjach z rówieśnikami oraz z dorosłymi.

Co będziemy robić na zajęciach Treningu Umiejętności Społecznych?

• Przekonamy się, że nie ma dobrych i złych emocji, a nawet te z nich, których przeżywanie nie jest dla nas przyjemne, są nam bardzo potrzebne;
• Przyjrzymy się sytuacjom, które wywołują u nas poszczególne emocje oraz temu, jak reaguje na nie nasze ciało;
• Nauczymy się akceptowalnych społecznie sposobów radzenia sobie z emocjami i przećwiczymy je,
• Poznamy znaczenie słowa empatia; będziemy próbowali nauczyć się lepiej rozumieć innych ludzi, podchodzić z szacunkiem do różnic w tym, jak odbieramy świat;
• Postaramy się lepiej zrozumieć konieczność tworzenia różnorakich zasad i norm w życiu społecznym oraz dostrzec korzyści płynące z podporządkowania się im;
• Nauczymy się wyrażania swoich potrzeb w sposób asertywny, a więc taki, który jest w zgodzie z nami, a jednocześnie nie krzywdzi innych;
• Będziemy trenowali różne ważne umiejętności społeczne, takie jak inicjowanie kontaktu z rówieśnikami, zapraszanie i dołączanie do zabawy, odmawianie i radzenie sobie z odmową ze strony innych, czekanie na swoją kolej, radzenie sobie z porażką, rozwiązywanie konfliktów, przyjmowanie prezentów, okazywanie wdzięczności itp.
• Dowiemy się więcej o nas samych – postaramy się z szacunkiem do siebie dostrzec swoje mocne i słabe strony oraz podobieństwa i różnice między nami a innymi ludźmi,
• Poznamy znaczenie uważności i relaksacji i będziemy je regularnie ćwiczyć.

Mamy nadzieję, że dla wszystkich uczestników zajęcia TUS będą wspaniałą przygodą, dzięki której będzie im łatwiej odnaleźć się w sytuacjach społecznych życia codziennego oraz lepiej radzić sobie z własnymi emocjami, które pojawiają się w ich wyniku.

Przedszkole domem drugim jest – śpiewają co roku uśmiechnięte kilkulatki w niejednej kolorowej, usłanej dywanem sali. Czasem trudno w to uwierzyć wchodząc do przedszkolnej szatni pierwszego września o poranku. A jednak to naprawdę się dzieje 🙂
Wystraszony, wtulony w naszą nogę maluch może stać się prędzej czy później dziarskim przedszkolakiem, który chętnie idzie do kolegów, pań i zabawek tuż po zmianie butów
i buziaku na pożegnanie. Potrzebny jest mu jednak pełen szacunku i spokoju proces adaptacji.

Wiele cennych informacji na jego temat znaleźć można w tekście Reni Hannolainen
pt. Fakty i mity o adaptacji w żłobku i przedszkolu, do lektury którego serdecznie zachęcam.

Pomocą we wspieraniu dziecka w procesie przystosowania się do nowych warunków mogą okazać się również książeczki, dotyczące przebiegu dnia i zasad panujących w przedszkolu oraz te, które traktują o trudnościach związanych z rozstaniem z rodzicami. Listę takich książeczek, przygotowaną przez Aleksandrę Beltę-Iwacz, znaleźć można na stronie https://mamologia.pl/polecane-ksiazki-na-czas-adaptacji/

Wszystkim – dzieciom (od maluchów do starszaków), ich rodzicom oraz nauczycielom
i pracownikom naszego przedszkola – bo przecież wszyscy potrzebujemy dłuższej lub krótszej chwili, aby (po raz pierwszy lub ponownie) poczuć się bezpiecznie w przedszkolnym rytmie i oswoić
ze sobą nawzajem – życzę możliwie najspokojniejszego przebiegu procesu adaptacji oraz wiele ciepła, spokoju, cierpliwości i wyrozumiałości dla siebie i innych na ten czas. Powodzenia!

. . :  ARCHIWUM  : . . ROK PRZEDSZKOLNY 2022/2023

WDZIĘCZNOŚĆ – to słowo w ostatnim czasie zyskuje na popularności. Dzieje się to nie bez przyczyny, bowiem już od wielu lat liczne doniesienia naukowe wskazują na jej dobroczynny wpływ na zdrowie psychiczne osób w każdym wieku.

Z badań wynika, że uważność na rzeczy, które możemy docenić, buduje długotrwałe poczucie szczęścia, chroni przed stresem i spadkami nastroju, zmniejsza materializm, prowadzi do lepszych relacji z innymi ludźmi, poprawia jakość snu, wzmacnia wytrwałość i pozwala lepiej formułować cele, a na dodatek sprawia, że zarówno ci, którzy ją okazują, jak również ci, którzy jej doświadczają stają się bardziej życzliwi dla innych (więcej przeczytacie TU).

Wraz z grupą Jagódek, przy wsparciu dwóch uroczych owieczek – Meli i Bogusi, które pokazały nam jak wdzięczność i jej brak wpływa na odbiór codziennych zdarzeń – postanowiliśmy przekonać się co się stanie, kiedy i my zaczniemy codziennie praktykować wdzięczność. Stworzyliśmy więc wspólnie SŁOIKI WDZIĘCZNOŚCI, do których w każdym momencie dnia możemy wrzucić karteczkę z rysunkiem tego, za co dziękujemy. 

Wy też możecie takie przygotować! 

Wystarczy jeden dowolny słoik, kredki i małe karteczki/kawałki papieru.

Każdego dnia zastanówcie się za co jesteście wdzięczni, narysujcie lub zapiszcie to na karteczkach i wrzućcie do słoika. Możecie to robić całą rodziną! To wspaniały element wieczornej rutyny, świetny sposób na dobry początek dnia i skuteczna metoda przeganiania popołudniowego znudzenia i marudzenia.

Swoje słoiki możecie także udekorować np. własnoręcznie wykonaną etykietą, naklejkami lub tak jak my – plasteliną.

Jeśli stworzycie taki słoik, możecie pochwalić się nim, wysyłając jego zdjęcie do swojego wychowawcy, a ja umieszczę je na tej stronie, aby wszyscy mogli podziwiać Wasze dzieło 🙂

W zrozumieniu idei wdzięczności może Wam także pomóc ta piosenka oraz bajka zawarta w teledysku do niej.

Powodzenia!

UCZYMY SIĘ PRZYJMOWAĆ PREZENTY

Przyjmowanie prezentów wydaje nam się dość banalnym, a do tego bardzo przyjemnym zadaniem, jednak wbrew pozorom zarówno dzieciom jak i dorosłym potrafi czasem przysporzyć trudności.
Co zrobić, kiedy prezent, który otrzymujemy nie jest taki, jak byśmy tego oczekiwali?
W jaki sposób odebrać prezent tak, żeby temu, kto nam go wręcza zrobiło się naprawdę przyjemnie? 

Na te i inne pytania szukaliśmy odpowiedzi podczas wspólnych zajęć w tygodniu poprzedzającym Mikołajki.
Z pomocą przyjaciół ze Stumilowego Lasu umiejętność przyjmowania prezentów wytrenowaliśmy do perfekcji!

TRENING UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH W NASZYM PRZEDSZKOLU

 Miło nam poinformować, że w naszym przedszkolu wspieramy dzieci doświadczające trudności w zakresie regulacji emocji, relacji interpersonalnych oraz rozumienia i stosowania zasad funkcjonowania społecznego, pracując z nimi metodą Treningu Umiejętności Społecznych (TUS). Czym dokładnie jest TUS? Posłuchaj i dowiedz się: